نور و فارس
قطع و لقيتها هنا و معرفتش ترجع و كنت هرجعها
فارس ماشى روح شوف أنت شغلك
ادهم و هو بيبصلهم پغضب كامن و مشى
و رجع فارس و نور القصر و خلصت الحفلة
اسماعيل جد فارس الف مبروك يا ولاد يلا بقى اطلعوا اوضتكم تلايقوا عايزين ترتاحوا
فارس أوضتنا ايه يا جدو هو احنا هنبات هنا انهاردة
اسماعيل أيوة انتو هتعيشوا معايا كمان خلاص مش هتقعد لوحدك تانى و بعدين القصر كبير و انا قولت للخدم ينضفوا اوضتك الصبح
اول ما فارس قفل الباب عليهم
نور أنا مش هنقعد أنا و انت فى اوضة واحدة
فارس ده ازاى يعنى و جدى لما يشوفنا كل واحد فى اوضة ايه التصرف
نور معرفش بس كان اتفقنا كل واحد ملوش دعوة بالتانى
فارس ماشى ده اللى هيحصل بس مينفعش طول ما احنا عايشين مع جدى لازم نبين أننا زى اى زوجين مش هفضل افكرك كل شوية باتفقنا مش ناقص صداع
نور اخد تلفونها نزلت فى هدوء علشان فارس ميصحاش
و نزلت لادهم
نور فى ايه يا ادهم
ادهم نور أنا مش مستحمل اشوفك انتى كنتى هتبقى مراتى
نور يا ادهم ده وضع مؤقت و بجد أنا و هو متفقين أن كل واحد فى حاله
ادهم أنا مش قادر يا نور أنا عايز اقول للكل انك بتاعتى أنا و بس
هنا فارس دخل عليهم و سمع اخر حاجة قالها ادهم
فارس
محسش غير و هو بيضرب ادهم و وقعوا على الأرض مغمى عليه اثر الضړبة و بيشد نور و طلع بيها الاوضة و هو شكله ميبشرش بالخير نهائى
فارس قفل الباب بغض ب و بص لنور پغضب
يتبع 1
فارس انتى تعرفيه صح
نور هزت راسها من الخو ف أنه أيوة تعرفه
فارس من امتى و ازاى
نور ساكتة من كتر الخو ف
فارس انطقيييييي
نور ادهم يبقى ابن عمى و المفروض كنا هنتجوز لما ادهم يكون نفسه
فارس انتى ازاى متقوليش حاجة زيى ديه أنا جوزك يا نور حتى لو جوازنا مش كامل بس ده اسمه جواز و انتى مراتى قدام ربنا و الناس يبقى تحترمى ده و اياكى المحك واقفة معاه فاهمة
نور و الدموع فى عيونها حاضر
فارس قعد على السرير مش عارف ينام و حاسس بغيرة و بينكر ده لان اصلا نور المفروض متهموش و هو