رواية ليلي
تصبحو على خير
فايزه ومها وانتى من اهله
ودخلت مليكه على اوضتها ودخلت مها لمى
فى اوضت مى
كانت مى نايمه على السرير وبتعيط
مها لالالا اوزعتى بټعيط مقدرش على كده
مى لو سمحتى يا مها اطلعى وسبينى لوحدى
مها لا مقدرش اسيبك يا اوزعه
مى قامت قعدت على السرير وقالت بدموع انا تعبت من الفقر ده بقى كل الشله بيلبسو احلى لبس ومعاهم عربيات وعيشين احلى عيشه وانا الوحيده اللى شحاته فى وسطهم
مها يا مى احمدى ربنا على العيشه وبلاش تتبطرى على العيشه دى علشان متزلش النعمه مننا
مها بس كفايه الستر وان مفيش حد بيطلبنا بفلوس دى اكبر نعمه انتى عارفه اصحابك دول اكترهم اهليهم عليهم فلوس بالهبل وكل شويه حد يطالبهم بفلوسهم وهما ولا هنا
مى ياسلااااااام
مها اه وربنا اكترهم فى بطونهم فلوس واخدنها مش من حقهم يبقى احنا نحمد ربنا على العيشه وعلى راحة البال
مى
مها خلاص بقى يا ميزو
مى برضه ھموت لو مشفتش حماقى
مها امممم هى امته الحفله
مى بكره بليل
مها خلاص سبيها عليا هخليكى تشوفيه وتكلميه كمان
مها ههههه لا خليها مفاجئه نامى بس دلوقتى واحلمى بي
مى شكلك هتسوحينى
مها عيب عليكى تصبحى على خير
مى وانتى من اهله
وخرجت مها على اوضتها ونامت مى تحلم بمقبلت حماقى
اشرقت شمس صباح يوم جديد فى سماء الاسكندريه بنورها الساطع
لتبدء مليكه بفتح عيونها افتكرت جولت كل يوم تدور على شغل وقالت
مليكه يارب افرجها من عندك ووفقنى الاقى شغل انهارده
وقامت من على السرير دخلت الحمام اخدت شاور واتوضت وخرجت لبست هدومها ادت فرضها وخرجت من اوضتها
مليكه صباح الخير
مليكه بصت لمى وقالت صحيه بدرى يعنى
مى اه اصل انهارده يوم مش عادى انهارده هشوف ح
مها قطعتها وقالت هتشوف حنان صحبتنا
مليكه اه ماشى
فايزه لابسه وهتنزلى تدورى على شغل برضه
مليكه اه يا ماما دعواتك بس معايا
فايزه ربنا معاكى يا بنتى ويوقف ليكى ولاد الحلال
وفى الوقت ده سمعو خبط على الباب
قامت مليكه تجرى وفتحت الباب وقالت خير فى ايه
الظابط احنا جاين نخرجكم من الشقه علشان صحبها عايزه
فايزه ازاى ده عم عبده راجل طيب وعمره ما يعمل كده
الظابط بس اللى مقدم فيكم مش اسمه عبده
الظابط اسمه فهد فريد المنشاوى
مليكه الاسم ده مش غريب عليا
وفى الوقت ده ظهر فهد وهو ماسك السېجار الكوبى ونفخ الدخان وقال انا عملك الاسود
مليكه ا ا انت ازاى بس الشقه دى مش ملكك انت دى ملك عم
عبده
فهد هههههههه لا دى ملكى ومن شهرين وقرب على ودنها وقال ده انا هخليكى تكرهى حياتك ودى لسه فى اول اللعبه لسه التقيل جاى وراه وبعد عنها وقال
للظابط نفذ يا حضرت الظابط وارمى الزباله دى فى الشارع
الظابط حاضر يا باشا وبص للعساكر وقال ارمى الكراكيب دى فى الشارع
فايزه وقفت قصاد البنات وقالت اللى هيمد ايديه على بناتى هقطعها ليه احنا هننزل لوحدنا
مى بدموع وهنروح فين هنام فى الشارع
مها راحت لفهد وقالت ابوس ايدك ياباشا بلاش تطلعنا من الشقه واللى انت عايزه هنعمله ليك
فهد مشى ايده على خد مها وقال اللى عايزه مش هتقدرى عليه يا حلوه
مليكه شدت مها من ايديها وقالت ابعدى عن البنأدم ده ده واحد وقح
فهد كده طب ارميهم يا حضرت الظابط
مليكه يلا يا ماما يلا مها انتى ومى
وبصت لفهد وقالت اشبع بيها
مى بدموع طب احنا هنروح فين دلوقتى
فايزه كلمه واحده يلا من غير ما اسمع نفس فيكم
ونزلو الاربعه من البيت
فهد ضحك ضحكت انتصار وقال اصبرى عليا انتى لسه شفتى حاجه
ونزل من على السلم وبص لمليكه من فوق لتحت وضحك ليها ضحكت استفزاز وركب عربيته ومشى
فايزه مين ده يا مليكه
مليكه ده اللى حكيت ليكى عليه
فايزه اللى ضربتيه بالقلم
مليكه امممم
مها احنا دلوقتى هنروح فين ولا هنقعد فى الشارع
مى لالالا استحاله نقعد فى الشارع
فايزه بصت لمى وقالت شوفتى اخرت بطرك على العيشه اهو هنام فى الشارع افرحى بقى
مليكه مش وقته الكلام ده يا ماما
فايزه مفيش غير نروح عند عمك ممدوح
مليكه لالالا يا ماما بلاش ده ابنه مش كويس
مها ومراته وبنته بتعتبرنا خدامين عندهم
فايزه قدمكم حل تانى ما احنا ملناش غيره دلوقتى
كلهم بصو لبعض وقالو لا
ووقفه تاكسى وراحو لفيلا ممدوح
فى شركة فريد المنشاوى
وصل فهد للشركه ودخل مكتبه واتصل على السكرتيره
فهد ابعتى ليا باسم حالا
سهر
